Necip Fazıl Kısakürek'in şiirleridir bunlar. Birbirlerine cevap olarak yazmıştır belki şair, ya da tamamlaması için.. Kim bilir..
Beklenen ve Bekleyen... Hayat zaten bu ikisi üzerine kurulmuştur aslında. İnsan kendine göre hep birilerini bekleyen olur.. Fakat bizim için bekleyen biri de olduğu gerçeğini yani beklenen konumuna geldiğimizi hiçbir zaman göremeyiz.
Beklenen olup mutlu olacağımıza, bekleyen olur hayata kuseriz..
Blogumuzu bugun usta şaire bırakıyoruz..
Bekleyen
sen kacan bir urkek ceylansin dagda,
ben peşine duşmüş bir canavarım!
istersen dünyayı çağır imdada;
sen varsın dunyada, bir de ben varım!
seni korkutacak geçtiğin yollar,
arkandan gelecek hep ayak sesim.
sarıp vücudunu belirsiz kollar,
enseni yakacak ateş nefesim.
kimsesiz odanda kış geceleri
için ürperdiği demler, beni an!
de ki; "o"dur sarsan pencereleri,
de ki; rüzgar değil, "o"dur haykıran!
göğsümden havaya kattığım zehir,
solduracak bir gül gibi ömrümü.
kaçıp dolaşsan da sen şehir şehir,
bana kalacaksın yine son günü.
Ölürsün...kapanır yollar geriye;
ben mezarda sırdaş olur beklerim.
varılmaz hayale işaret diye
toprağında bir taş olur beklerim...
Beklenen
ne hasta bekler sabahı,
ne taze ölüyü mezar,
ne de şeytan bir günahı,
seni beklediğim kadar.
geçti istemem gelmeni,
yokluğunda buldum seni;
bırak vehmimde gölgeni,
gelme, artık neye yarar?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder